Bayramlar eziyet haline dönmeye başladı. Düzenli aile yok, arkadaşlıklar sıkıntılı, dostluklar anlaşmalı. Bayramı bayram yapan ortak amaç etrafında toplanan insanların beraber vakit geçirmesi ise benim bayramım kalmadı demektir. Bu noktada yeni bir soru baş gösterir: Bayram artık sadece tatil demek mi? İşten ve şehirden uzaklaşmak için bir fırsat anlamına mı geliyor artık? İnsanlar bu yüzden mi bayram tatillerini gezilere katılarak yada otellere giderek değerlendiriyor. Eğer böyle ise benim onlardan tek farkım düzenli aile yaşantısına geçmemiş olmam. Karımı ve çocuklarımı alıp '' - Tatile gidiyoruz, boşver in dedeniz annanenizi '' diyemiyor olmam mı acaba? Orta yaşa girdiğinizde gençliğinde edindiğiniz keskin kurallar ve sonuçların flulaştığını hissedersiniz. Bildiğiniz pek çok şey kaybolur, hatta değer yargılarınız bile. Belkide artık çok net düşünmediğim için böyle hissediyorum. Yada dünya artık daha anlamsız. Sonucu öğrenirsem burada yazarım zaten. Gerçi hayatım boyunca öğrendiğim herşeyin yanlış yada eksik olduğunu öğrendim durdum. Aha... Öğrenilenler listesine yeni bir belirsizliği de şimdi eklemiş oldum :)